Shkenca e përqafimit
Një përqafim i sinqertë nuk është thjesht një gjest emocional – ai është një reaksion biologjik kompleks që prek trupin në nivele të thella. Gjatë kontaktit fizik, trupi çliron oksitocinë, hormonin e afërsisë dhe dashurisë, i cili ul tensionin e gjakut, ngadalëson rrahjet e zemrës dhe redukton ndjeshëm stresin. Por ndikimi nuk ndalet këtu: përqafimi arrin të ndikojë përkohësisht edhe në shprehjen e gjeneve tona.
Si ndikon në ADN
Kur përqafohemi, trupi aktivizon gjene që lidhen me sistemin imunitar dhe rregullimin hormonal. Në të njëjtën kohë, ul aktivitetin e gjeneve që prodhojnë molekula inflamatore – pra, ato që lidhen me stresin kronik dhe sëmundjet. Kjo do të thotë se prekja e ngrohtë mund të ndryshojë përkohësisht mënyrën si funksionon ADN-ja jonë, duke krijuar një gjendje biologjike më të ekuilibruar.
Efekti psikologjik dhe emocional
Përqafimi është një nga mënyrat më të thjeshta për të rikthyer ndjenjën e sigurisë dhe lidhjes njerëzore. Ai forcon marrëdhëniet, qetëson sistemin nervor dhe çliron trupin nga ndjenja e vetmisë. Truri e interpreton kontaktin si një “mesazh sigurie” – një kujtesë se nuk jemi vetëm.
Pse duhet ta praktikojmë më shpesh
Në botën moderne, ku preken më shumë ekranet sesa njerëzit, përqafimi është bërë një formë e neglizhuar terapie. Vetëm disa sekonda përqafim të ngrohtë mjaftojnë për të ulur ndjeshëm kortizolin (hormonin e stresit) dhe për të forcuar sistemin imunitar.
Përqafimet janë shkencërisht të provuara si ilaçi më natyral për trupin dhe shpirtin. Ato ndryshojnë kimikën e trurit, gjendjen emocionale – dhe për një çast, edhe mënyrën si ADN-ja jonë “flet” me trupin. Një përqafim i sinqertë është, në thelb, një kod biologjik dashurie. ?
Photo by cottonbro studio: https://www.pexels.com/photo/man-couple-love-woman-6848342/
