Koka e Nefertitit është kaq e madhe, sa duket sikur do të këputet nga qafa si kërcell
Ajo është si një lule papirusi që lëkundet mbi kallamin e saj ujor.
Koka është e fryrë deri në deformim, duke marrë një pamje futuriste, me pjesën e trurit të zmadhuar, sikur parashikon fatin e ardhshëm të species sonë.
Kurora është e mbushur si një hinkë, prej së cilës rrjedh një energji hierarkike që përmbyt enën e brishtë të trurit, duke shtyrë fytyrën përpara si kicina e një anije.
Nefertiti është si Nikeja e Samothrakës, me veshjet e ngjitura pas trupit nga erërat e historisë.
Pesha që ajo mban mbi vete është tepria e mendimeve të saj.
Ajo është e shtypur nga barra e ndërgjegjes vigjilente të Apolonit, diellit që nuk perendon kurrë.
Egjipti shpiku shtyllën, të cilën më pas Greqia do ta latonte.
Me qafën e hollë dhe aristokratike, Nefertiti është vetë një shtyllë — një skulpturë.
Ajo mban mbi kokë barrën e shtetit, trarët e tempullit të diellit.
Shiriti i artë në ballin e saj është një fre ritual, që shtrëngon, kufizon dhe ngushton.
Nefertiti shikon drejt temenos-it të pushtetit, një zonë e shenjtë nga e cila nuk mund të largohet kurrë.**
Nga Camille Paglia
