Dashuria në epokën e pasigurisë | Si marrëdhëniet sot janë më të shpejta, më të hapura, por shpesh më të pasigurta?

 

Në një kohë ku gjithçka ndodh me një klikim – njohjet, ndarjet, rikthimet – edhe dashuria është bërë më e përkohshme, më e brishtë dhe më e ankthshme. Marrëdhëniet moderne janë më të hapura se kurrë, por edhe më të pasigurta; më të sinqerta në dëshirë, por më të frikësuara në përkushtim. Dhe në këtë kontrast lind pyetja thelbësore: a kemi më shumë liri, apo më pak besim?

Afërsia që tremb

Në shumë lidhje të sotme, problemi nuk është mungesa e dashurisë, por frika nga ajo.

Ne e duam afërsinë, por e kemi frikë humbjen që mund të sjellë. Kërkojmë lidhje, por edhe dalje emergjente. E gjithë kultura moderne na mëson të mbrohemi – të mos varim lumturinë te një tjetër, të mos varëm shpresat, të mos japim shumë. Dhe kështu, krijohet një dashuri e kujdesshme, që ecën me zemër të gjysmuar.

Në psikologji, kjo quhet “ankthi i afërsisë”: dëshira për t’u lidhur dhe frika nga humbja janë dy pole që e shtrëngojnë shpirtin njëherësh.

Distanca si formë e re e ndarjes

Në të kaluarën, marrëdhëniet përfundonin me një ndarje. Sot, shumë prej tyre vazhdojnë me distancë emocionale – njerëz që qëndrojnë bashkë fizikisht, por nuk ndihen më bashkë shpirtërisht.

Kjo ndodh sepse lidhjet janë bërë shumë të vetëdijshme, por pak të përfshira. Të gjithë analizojnë, interpretojnë, mbrohen… por pak dorëzohen plotësisht. Në vend të “të dua”, shpesh dëgjon “më bën mirë tani për tani.” Dashuria është kthyer në përvojë të matur, jo në aventurë të ndjeshme.

Pasiguria si pasqyrë e kohës

Dashuria nuk është bërë më e dobët – thjesht po pasqyron pasiguritë e epokës sonë. Në një botë që ndryshon çdo ditë, ku gjithçka është e zëvendësueshme, njerëzit e kanë më të vështirë të ndihen të sigurt në ndjenjë.

Në rrjetet sociale, dashuria krahasohet, matet, shihet – dhe kjo ekspozim i vazhdueshëm e bën atë më të brishtë. Por njëkohësisht, ajo mbetet dëshira më e fortë njerëzore: ne e kërkojmë, edhe kur kemi frikë prej saj.

Rruga e kthimit te ndjeshmëria

Ndoshta antidoti i kësaj epoke nuk është të duam më pak, por të duam më thellë.

Të mësojmë të rrimë në pasiguri pa e shkatërruar lidhjen, të pranojmë që dashuria s’ka garanci – dhe pikërisht aty qëndron bukuria e saj.
Të guxosh të jesh i ndjeshëm në një botë që të mëson të jesh i mbrojtur është forma më e lartë e kurajos.

Photo by Vija Rindo Pratama: https://www.pexels.com/photo/man-holding-baby-s-breath-flower-in-front-of-woman-standing-near-marble-wall-935789/