Gjatë dekadave të fundit, kërkimet në fushën e psikologjisë pozitive kanë hapur një horizont të ri në kuptimin e asaj që e bën jetën tonë vërtet të pasur. Studiuesit thonë se mirënjohja e përditshme përjeton një rol themelor në ndërtimin e një ndjenje qëndrueshme mirëqenieje psikologjike.
Nëpërmjet praktikave të thjeshta të reflektimit mbi gjërat për të cilat ndjejmë falënderim—qoftë një flavë kafeje në mëngjes, një mesazh mbështetës apo një moment qetësie në natyrë—ne stimulojmë çlirimin e hormoneve të lumturisë dhe zvogëlojmë reagimet stresuese të organizmit. Ky ritual i përhershëm i mirënjohjes ndihmon në formimin e një zakoni mendor që na mban të pranishëm në të tashmen dhe na bën më rezistentë ndaj sfidave të ditës.
Ndër faktorët e tjerë që shqyrtohen gjerësisht është ndikimi i lidhjeve sociale në ndjenjën tonë të lumturisë. Të dhënat nga studime longitudinale tregojnë se njerëzit të cilët investojnë në marrëdhënie të ngushta familjare dhe miqësore përjetojnë nivele më të larta të lumturisë dhe kanë një rrezik më të ulët për probleme të shëndetit mendor.
Aftësia për të kërkuar dhe dhënë mbështetje emocionale krijon një rrjet mbrojtës që, në rast krizash, ofron një ndjenjë sigurie dhe përkatësie. Më tepër se sa sasia e kontakteve, cilësia e tyre – sinqeriteti, pranimi dhe ndjenja e mbështetjes reciproke – është ajo që përcakton drejtpërdrejt nivelin e mirëqenies.
Një tjetër aspekt jetik është praktika e vëmendjes së plotë, ose mindfulness, e cila ka hyrë jo vetëm në laboratorët shkencorë, por edhe në jetën e përditshme të shumë njerëzve. Përmes stërvitjeve të frymëmarrjes të kontrolluar dhe meditimit të shkurtër, truri mëson të moderojë valët e mendimeve shqetësuese dhe të zvogëlojë aktivitetin në zonat përgjegjëse për ankthin. Kjo çon në një përmirësim të kapaciteteve përqendruese dhe një ndjenjë më të fortë qetësie, duke na dhënë mjetet për të përballuar presionet e rutinës me një qëndrim më të ekuilibruar.
Përtej qëndrimit mendor, edhe aktiviteti fizik dhe cilësia e gjumit kanë një peshë të padiskutueshme në arkitekturën e lumturisë. Kur lëvizim trupin – qofshin ecje të shkurtra në natyrë, orë yoga apo stërvitje më intensive – niveli i endorfinave rritet, çka përkthehet në një ndjenjë natyrale mirëqenieje.
E njëjta rëndësi i takon gjumit të thellë dhe të pandërprerë; studimet e fundit tregojnë se një natë e mirë gjumi përforcon kujtesën, rregullon emocionet dhe ul probabilitetin e trazimeve psikologjike. Një ekuilibër i kujdesshëm midis aktivitetit fizik, kohës së qetësisë dhe pushimit është çelësi për të ndërtuar një gjendje që reziston stuhive të jashtme.
Së fundi, studiuesit nënvizojnë se ndjenja e qëllimit dhe “flow”-i – gjendja ku humbim vetëdijen për kohën duke u përfshirë tërësisht në një aktivitet – janë komponentë themelorë për një lumturi të qëndrueshme. Kur ndiejmë se ajo që bëjmë ka vlerë dhe na lidh me një mision më të madh se vetja, jeta na jep një kuptim më të thellë.
Kjo mund të arrijë përmes punës së pasionit, angazhimit qytetar apo hobi-ve krijuese. Saktësia e pasjes së objektivave të qarta dhe lëvizja e pandërprerë drejt përmbushjes së tyre e forcon ndjenjën e arritjeve dhe, në fund të fundit, të lumturisë.
Në udhëtimin tonë personal drejt përmirësimit dhe mirëqenies, është e rëndësishme të mbajmë mend se lumturia nuk është një gjendje statike, por një proces i vazhdueshëm zhvillimi. Shkenca na ofron hartën—nga mirënjohja te lidhjet sociale, nga mindfulness te aktiviteti fizik dhe qëllimi jetësor—ndërsa ne përjetojmë, përshtatemi dhe kultivojmë çdo ditë momentet që na afrojnë më pranë një mirëqenieje të plotë.
