A mund të përshkruani se çfarë janë emocionet? Sipas Enciklopedisë Treçani, është e mundur të përcaktohet emocioni si një "proces i brendshëm i ngjallur nga një ngjarje". Kjo është ajo që e bën të ndryshëm në lidhje me një ndjenjë, që është një përvojë subjektive pa praninë e një stimuli. Emocionet që përjetojmë janë të lidhura me një ndryshim fiziologjik që shoqërohet me një përgjigje nga sistemi nervor, në të cilin ndërveprojnë lidhjet hormonale dhe elektrokortike.

Ndikimet emocionale kanë efekt në trupin tonë dhe ato përcillen me ndryshime në shkallën e zemrës, presionin e gjakut, frymëmarrjen dhe madje edhe temperaturën e trupit. Është diçka që secili prej nesh mund ta kuptojë, sepse kur një emocion na mbulon, nuk është thjesht një përvojë psikologjike: ne e jetojmë këtë gjendje me të gjithë trupin dhe prandaj sot, falë hulumtimeve, shkencëtarët po zbulojnë informacion të vlefshëm se si ndikimi emocional afektohet në shëndetin e organeve duke ndikuar në një mënyrë të rëndësishme mirëqenien e personit.

Çfarë mund të mësojmë nga emocionet? Këtu është ajo që autorët e famshëm shpjegojnë atë ndjesinë e rilindur për emocionet e konsideruara negative. Është e rëndësishme të mbani mend se një emocion nuk është as negativ, as pozitiv: ne e konsiderojmë atë një emocion dhe ne shpesh e kategorizojmë atë në bazë të asaj që përjetojmë ose çfarë ndodh në jetën tonë ndërsa e jetojmë.

Emocionet dhe trupi

Sipas parimeve të mjekësisë së lashtë tradicionale kineze, çdo emocion gjen korrespondencë me pjesët e ndryshme të trupit që ndikojnë në shëndetin e çdo organi. Ky koncept në të vërtetë ka origjinën në kohët e lashta dhe gjendet në kultura të ndryshme. Sot, në sajë të studimeve gjithnjë e më të shumta të trurit, neuroshkencëtarët na ftojnë për të rishikuar rolin e emocioneve.

- Lumturia ndikon në zemër

Në Egjiptin e lashtë zemra u konsiderua si vend i jetës. Gëzimi, i cili në mjekësinë tradicionale kineze është i lidhur me këtë organ, menjëherë sjell ndër mend zhytjen në zemër që ne përjetojmë në momente me intensitet të madh, megjithatë kjo energji mund të bëhet gjithashtu një gjendje e mbingarkesës. Kur ne ndjehemi të shqetësuar "zemra rreh më shpejt" dhe mendimet janë të vështira për t'u vënë në rregull. Sa herë jemi ndjerë viktima të një emocioni që e mbyll zemrën?

- Zemërimi ndikon në mëlçi

Mëlçia prodhon biliare, e cila nga ana e vet promovon procesin e thithjes së yndyrës në zorrë. Mëlçia kujdeset për ushqimin e qelizave, metabolizon atë që hyn në trupin tonë, eliminon dhe shkatërron mbeturinat. Funksioni i saj i çmuar si një filtër i nivelit simbolik e bën një të mendojë për balancën delikate midis hyrjes së asaj që është e mirë për ne dhe prodhimit të asaj që nuk është e nevojshme.

Kjo ndodh në planin fizik, por edhe në një nivel psikologjik ndodh diçka shumë e ngjashme: ne kemi nevojë për kohë për të metabolizuar, për të shpërndarë atë që ka të ngjarë të jetë e patretshme. Zemërimi mund të jetë një helm i vërtetë dhe për vite me radhë ajo helmon mendimet tona, pushton mendjen si një gozhdë. Si mund të bëjmë për të çliruar energjinë e zemërimit në një mënyrë krijuese? Filloni duke thënë sinqerisht se çfarë ju bën të ndiheni të frustruar dhe të pafuqishëm: pranimi i asaj që ndjeni është hapi i parë për të mos ndjerë atë barrë në stomakun tuaj.

- Frika ndikon tek veshkat

Në Huang Ti Nei Ching Su Ëen, një traktat që përmban mençurinë mijëvjeçare të mjekësisë kineze, është e shkruar që kur kemi frikë, energjia nuk qarkullon më. Terrori bllokon qarkullimin e IQ, energjisë vitale: në fakt ne ndihemi të paralizuar. Veshkat ndihmojnë në filtrimin e gjakut, eliminimin e mbeturinave dhe rregullimin e presionit të gjakut. Frika, si zemërimi, përbën një reagim adaptiv të organizmit të lidhur fort me mbijetesën.  Kjo ndjenjë flet për nevojat e sigurisë të çdo qenieje njerëzore dhe të instinktit tonë të mbijetesës, por edhe me frikën tonë për të qenë të braktisur dhe të lënduar në një nivel psikologjik.

- Trishtimi godet mushkëritë

Sipas mjekësisë tradicionale kineze përmes zemrës, trishtimi prek mushkëritë: organi që na lejon të marrim frymë dhe të vazhdojmë të qëndrojmë në jetë. Në qasjen e studiuar nga Claudia Rainville mushkëritë përfaqësojnë jetën. Kur gëzimi i jetesës dështon, është sikur të na përfshijnë në një lodhje të thellë.