Dizajni i brendshëm fillon me përvojën njerëzore. Duke marrë parasysh nevojat fizike, mendore dhe emocionale të njerëzve, arkitektet e interiereve përdorin qasje të përqëndruara në krijimin e hapësirave për të jetuar. Për këtë, interieret bashkëkohore gjithnjë e më shumë frymëzohen nga biofilia, si një qasje gjithëpërfshirëse për dizajnin.

Sipas përkufizimit, dizajni i brendshëm përfshin aspekte të larmishme të mjedisit tonë. Disiplina shtrihet në materiale ndërtimi dhe përfundon në punë, mobilje, orendi dhe pajisje, ndriçim, akustikë, si dhe në sjelljen e njeriut.

Biofilia ndikon në elementet fizike dhe shqisore, ndikon në emocionet, shëndetin dhe ndjenjën e përgjithshme. Por çfarë është biofilia dhe si lidhet ajo me modelimin?

Parimi thelbësor i biofilisë është që të lidhë njerëzit me natyrën dhe si rezultat, të përmirësojë mirëqenien. Ky koncept përfshin varësinë e njerëzve nga natyra; kënaqësinë e marrë nga ndërveprimi i drejtpërdrejtë me natyrën; tërheqjen fizike nga natyra, e qartë në rolin e saj si burim frymëzimi dhe paqeje; dhe lidhjen njerëzore me natyrën në formën e lidhjeve emocionale me peizazhet dhe hapësirat.

Në dizajn, ne sjellim karakteristikat e botës natyrore (siç janë uji, gjelbërimi dhe drita natyrore, ose elemente si druri dhe guri) në hapësira të ndërtuara. Biofilia ka të bëjë me prirjen e lindur të njerëzve për të kërkuar lidhje me natyrën. Termi përkthehet si 'dashuria për gjërat e gjalla' – në greqishten e lashtë (filia = dashuria e/prirja drejt). Termi u përdor nga psikanalisti amerikan me origjinë gjermane Erich Fromm në librin “Anatomy of Human Destructioniveness” (1973), i cili e përshkroi biofilinë si "Dashuria pasionante e jetës dhe e gjithçkaje që është gjallë". Termi u përdor më vonë edhe nga biologu amerikan Edward O.Wilson në veprën e tij Biofilia (1984), i cili propozoi që tendenca e njerëzve që të përqëndrohen dhe të lidhen me natyrën dhe format e tjera të jetës, ka pjesërisht një bazë gjenetike.

Me kalimin e kohës, lidhjet tona me botën natyrore ndryshuan paralelisht me zhvillimet teknologjike. Përparimet në shekujt XIX dhe XX ndryshuan rrënjësisht mënyrën si njerëzit ndërveprojnë me natyrën. Njerëzit shpenzojnë gjithmonë e më shumë kohë brenda shtëpive të tyre. Pothuajse 80-90% të kohës e kalojnë në ambiente të mbyllura, duke lëvizur midis shtëpive dhe vendeve të punës. Ndërsa dizajnerët e interierit përqafojnë biofilinë, ata krijojnë hapësira që reduktojnë stresin, ndërkohë që përmirësojnë funksionin njohës dhe kreativitetin. Duke shfrytëzuar qasjet biofilike në ambiente të brendshme, ata mund të përdorin forma dhe modele botanike, si dhe të krijojnë marrëdhënie vizuale të dallueshme me natyrën. Duke vepruar kështu, ne kuptojmë se biofilia përbëhet nga shtresa të ndryshme natyrore që i bëjnë jehonë dizajnit të brendshëm.

Këto qasje të projektimit përmirësojnë shëndetin dhe mirëqenien e njeriut; Ka disa benefite, duke përfshirë ndryshimin e rrahjeve te zemrës dhe ndryshueshmërinë e pulsit, uljen e presionit të gjakut dhe rritjen e aktivitetit në sistemin tonë nervor.

Ne mund të projektojmë hapësira që na lidhin me natyrën për të na frymëzuar, për të rritur produktivitetin tonë dhe për të krijuar një mirëqenie. Përtej këtyre përfitimeve, duke ulur stresin dhe duke rritur kreativitetin, ne gjithashtu mund të shpejtojmë shërimin.

Në qytetet tona gjithnjë e më të urbanizuara, biofilia mbron një qasje më humaniste ndaj modelimit.