The European Commission announced on Tuesday that it has launched a unified platform on the Internet, which will allow member states to issue a common health certificate. The idea is to have a common system for verifying the status of EU residents in relation to coronavirus disease (COVID-19).
It will include an update of vaccination status, a recent negative test or a virus cure test. This data will be presented by anyone who will cross the border within the block and help to make travel safer.
The commission said seven countries had already joined the platform and could immediately start issuing so-called "vaccine passports". So far, 10 of the 27 EU member states have agreed to join the scheme, which is expected to be fully effective from 1 July, just in time for the start of the summer holiday season, while member states EU countries are struggling to revive their tourism industries hit hard by the pandemic.
Some other countries outside the European Union, especially the United Kingdom and part of the United States, have played with the idea of ??issuing vaccine passports to allow people to cross borders and even travel within a country. as well as to benefit from certain services or to access certain institutions.
The discussion on vaccine passports has been going on for several months. But it is now becoming more serious, as in the case of the EU, as vaccination programs in some countries have progressed to a stage where a significant portion of the population has received at least one dose of anti-Covid vaccine.
However, the concept itself is wrong and dangerous, as it creates, or rather deepens, the inequality that people in a large part of the world are facing in terms of pandemic management and its consequences.
There are many objections to the issuance and use of these passports or digital certificates. Since February, the World Health Organization has spoken out against their use for several reasons. The WHO stressed that governments should not impose the Covid-19 vaccination trial criterion on international travel, citing "major unknowns about the effectiveness of vaccination in reducing virus transmission."
Meqë nuk dihet ende plotësisht nëse një person i vaksinuar mund ose nuk mund ta transmetojë virusin, lejimi i udhëtimit lirshëm të atyre që janë vaksinuar është një veprim i rrezikshëm. Ky duhet të jetë një nga shqetësimet më të mëdha të qeverive dhe sektorëve të kujdesit shëndetësor, të cilat janë përsëritur vazhdimisht nga valët e njëpasnjëshme të pandemisë, secila më e madhe se sa e fundit, dhe secila që kap në befasi qeveritë, njerëzit dhe sistemet shëndetësore.
Sfida tjetër dhe shumë më serioze, është se pasaportat e vaksinave injorojnë jo vetëm pabarazinë e madhe në qasjen ndaj vaksinave që ekziston tashmë në botë, por ato madje mund të vazhdojnë që ta rrisin ndjeshëm atë.
OBSH, si dhe dhjetëra organizata joqeveritare, kanë ngritur alarmin se sa shumë e pabarabartë ka qenë deri më tani qasja te vaksinat, pasi disa vende të pasura dhe të zhvilluara kanë përvetësuar pjesën më të madhe të tregut, duke lënë vendet e varfra të presin në radhë të gjata për të marrë dozat e tyre.
Megjithëse OBSH-ja ka bashkëpunuar me disa vende për të filluar një program vaksinimi për vendet më të varfra, ai po ecën shumë ngadalë dhe nuk ka shumë fonde. Për pasojë, ndërsa SHBA-ja, Britania dhe Emiratet e Bashkuara Arabe kanë vaksinuar më shumë se gjysmën e popullsisë së tyre, shumë vende të tjera sapo kanë filluar programet e tyre të vaksinimit.
Për më tepër, shumica e kombeve të pasura, veçanërisht Mbretëria e Bashkuar, po diskutojnë tashmë t’u japin çdo vit qytetarëve të tyre doza përforcuese, derisa të ketë qartësi mbi efikasitetin afatgjatë të vaksinave. Kjo do të përkthehet në mungesa të vaksinave për të paktën edhe disa vjet, derisa të krijohet kapaciteti i duhur prodhues për të përballuar kërkesën globale.
Kjo do të godiste sërish vendet e varfra, duke i mbajtur ato të privuara për shumë më gjatë nga vaksinat jetë-shpëtuese. OBSH ka shprehur gjithashtu shqetësimin e saj për këtë çështje, duke thënë se në funksion të disponueshmërisë së kufizuar të vaksinave, vaksinimi preferencial i udhëtarëve mund të rezultojë në furnizime jo të duhura për popullatat prioritare të konsideruara si më të rrezikuara nga forma e rëndë e Covid-19.
Ndërkohë ka pasur lëvizje nga disa vende dhe agjentë udhëtimesh për të zbatuar skemat e turizmit të vaksinave, ku njerëzit e pasur nga një vend që ka një mungesë vaksinash, si India apo ndonjë vend tjetër në zhvillim, udhëtojnë diku tjetër me qëllimin e vetëm vaksinimin.
Ndërsa pabarazia e vaksinave do të reduktohet me kalimin e kohës, të paktën teorikisht, pasaportat e vaksinave janë natyrshëm diskriminuese ndaj grupeve të caktuara të njerëzve, gjendja mjekësore e të cilëve nuk i lejon ata të vaksinohen.
Meqenëse vaksinat janë të reja dhe fokusi i shkencëtarëve ka qenë deri tani tek prodhimi idozave për masat – dhe me të drejtë - nuk janë studiuar ende masat për t’i modifikuar vaksinat apo për t’i testuar dhe përdorur ato tek njerëzit me disa sëmundje të rralla.
In this case, if all countries approve vaccine passports, they will exclude these people for a long time, even though they are not against vaccination.
After all, there may come a time when all countries agree on a common document to facilitate cross-border travel, as is the case with the yellow fever vaccination, which is necessary for people traveling to one or more tropical countries.
But this time is not now, when more than 75 percent of the world is still waiting to be vaccinated, when there are no drugs confirmed to be suitable for treating Covid-19, and when the pandemic is continuing to spread massively in many parts of the world. world./Bota.al