If you are human, you will die! This is not the most comforting thought possible. But death is the inevitable price we all have to pay, for being alive. Humans, however, are becoming increasingly adept at postponing the date of death as our medicines and technologies are constantly advancing.
If human life expectancy continues to increase, can we one day become immortal? The answer depends on what you think it means to be such a person.
"I do not think that when people ask about immortality, they actually mean true immortality," said Susan Schneider, a philosopher and founding director of the Center for the Mind of the Future at the Atlantic University of Florida. "If one were to improve one's brain and body to live a really long time, one would still not be able to live beyond the end of the Universe," she said.
Scientists expect that one day the Universe will be destroyed. But some scientists have speculated about survival even after this event, according to expert John Horgan. However, it is unlikely that any of the living people will experience the disappearance of the Universe.
Many people grow old and die. To live indefinitely, we need to stop the aging of the body. A group of animals may have already solved this problem, so this idea is not as strange as it seems to us.
Hydras are small non-vertebrates, similar to jellyfish. They have an extraordinary approach to aging. Hydrates consist mainly of stem cells that constantly divide to form new cells when their old cells die.
The constant influx of new cells, gives the hydra the opportunity to renew itself and stay forever young.
"These species never seem to age, so they are potentially immortal," said Daniel Martinez, a professor of biology at Pomona College in Clermont, California.
Rastri i hidrës tregon se kafshët nuk mund të plaken. Por kjo nuk do të thotë se njerëzit mund të përsërisin zakonet e tyre rigjeneruese. Me një gjatësi prej vetëm 10 milimetrash, hidrat janë të vogla dhe nuk kanë organe.
“Ne nuk mund të kopjojmë proceset e tyre, pasi trupat tanë janë super kompleksë,” -thekson Martínez.
Njerëzit kanë qeliza burimore që mund të riparohen dhe madje të rigjenerojnë pjesë të trupit, si për shembull mëlçia. Por trupi i njeriut nuk është i përbërë tërësisht nga këto qeliza, siç janë hidrat. Kjo gjë ndodh sepse njerëzit kanë nevojë për qeliza për të kryer funksione të tjera, përveç ndarjes dhe krijimit të qelizave të reja. Për shembull, qelizat tona të kuqe të gjakut e transportojnë oksigjenin nëpër trup.
“Ne i nxisim qelizat të angazhohen për një funksion dhe duke e bërë këtë, ato e humbasin aftësinë për t’u ndarë. Pra ndërsa qelizat plaken, po kështu ndodh edhe me ne,” -shton eksperti.
Ne nuk mund t’i flakim tej qelizat tona të vjetra siç bëjnë hidrat, pasi kemi nevojë për to. Për shembull, neuronet në tru transmetojnë informacionet.
“Ne nuk duam që ato të zëvendësohen. Pasi përndryshe, ne nuk do të kujtojmë dot asgjë,” -deklaron Martinez. “Hidra mund të frymëzojë kërkime, që t’i lejojnë njerëzit të kenë një jetë më të shëndetshme. Për shembull, duke gjetur mënyra sesi qelizat tona të funksionojnë më mirë me kalimin e moshës”- thekson më tej ai.
Martinez beson se njerëzit nuk do të arrijnë asnjëherë një pavdekësi të tillë biologjike. Gjithsesi ai mendon se njerëzit tashmë janë të aftë të arrijnë një formë të pavdekësisë.
“Unë gjithmonë them se ne njerëzit jemi të pavdekshëm. Shkrimtarët janë për mua të pavdekshëm, pasi ata ndikojnë ende tek ne pas kaq shumë vitesh. Pra unë mendoj se njerëzit do të mbijetojnë përmes trashëgimisë së tyre”- thotë ai.
Njeriu që ka jetuar më shumë deri tani është Zhan Kalment nga Franca, që vdiq në moshën 122-vjeçare në vitin 1997. Në një studim të këtij viti, të botuar në revistën “Nature Communications“, studiuesit raportuan se njerëzit mund të jenë në gjendje të jetojnë deri në maksimumi 120–150 vjet, pas së cilës, studiuesit parashikojnë një humbje të plotë të aftësisë së trupit për t’u rikuperuar nga gjëra si sëmundja apo dëmtimet.
Për të jetuar përtej këtij kufiri, njerëzit do të duhet të ndalojnë plakjen e qelizave dhe të parandalojnë sëmundjet. Ata mund të jenë në gjendje të jetojnë përtej kufijve të tyre biologjikë falë përparimeve të ardhshme teknologjike që përfshijnë nanoteknologjinë.
Konkretisht përmes prodhimit të materialeve në një shkallë nano, më pak se 100 nanometra (1 miliardi i metrit). Pajisje kaq të vogla mund të udhëtojnë në gjak dhe ndoshta të parandalojnë plakjen, duke e riparuar dëmtimin e qelizave me kalimin e kohës.
Po ashtu e ashtuquajtura Nanotech, mund të shërojë sëmundje të caktuara, përfshirë disa lloje kanceri, duke zhdukur qelizat kanceroze nga trupi. Ndërsa teknologjia po përparon, futuristët parashikojnë dy arritje përcaktuese. E para është veçantia, në të cilën ne do të dizajnojmë inteligjencën artificiale (AI) mjaftueshëm të zgjuar për të ridizajnuar vetveten, e cila do të bëhet progresivisht më e zgjuar, derisa të jetë shumë më superiore krahasuar me inteligjencën tonë.
Hapi i dytë është pavdekësia virtuale, ku ne do të jemi në gjendje të skanojmë trurin tonë dhe të transferohemi në një mjedis jo-biologjik, si një kompjuter. Studiuesit tashmë kanë hartëzuar lidhjet nervore të një krimbi të rrumbullakët (Caenorhabditis elegans).
As part of the Open Worm project, they simulated the worm brain in software that replicated neural connections and programmed that software to run a Lego robot. The robot itself then began to behave like a round worm.
Scientists are not yet close to creating a map with the connections between the 86 billion neurons in the human brain (roundworms have only 302 neurons), but advances in artificial intelligence could help us get to that point.
Taken with abbreviations "Live Science" / Bota.al
