Në kohën e dietave vegane, trendeve të “detoksit” dhe rritjes së ndërgjegjësimit për mjedisin, mishi është shpesh në qendër të debatit. A është armiku i shëndetit, apo një burim i pazëvendësueshëm ushqyesish? E vërteta, si gjithmonë, qëndron diku në mes. Një qasje e balancuar është çelësi për të kuptuar se çfarë roli duhet të luajë mishi në një regjim ushqimor të shëndetshëm.

Përfitimet e konsumit të mishit

Proteinë e plotë

Mishi ofron të gjitha aminoacidet esenciale që trupi ynë ka nevojë për ndërtimin e muskujve, hormoneve dhe qelizave.

Hekur hemik

Ndryshe nga hekuri i bimëve, ai i mishit përthithet më lehtë nga organizmi dhe është i rëndësishëm për energjinë dhe funksionimin e trurit.

Vitaminat B, sidomos B12

Jetike për sistemin nervor dhe prodhimin e qelizave të kuqe të gjakut.

Zinku

Ndihmon në sistemin imunitar dhe shërimin e plagëve.

Rreziqet e konsumit të tepërt

Rritje e rrezikut për sëmundje kardiovaskulare, sidomos nga mishi i kuq i përpunuar (si sallami, proshuta, salsiçet).

Ndikim në mjedis

Industria e mishit ka një ndikim të konsiderueshëm në ndotjen dhe ngrohjen globale.

Rritje e inflamacionit kronik nëse konsumohet në sasi të mëdha dhe në mungesë të fibrave nga burimet bimore.

Mishi i kuq, pula apo alternativa bimore?

- Mishi i kuq (viçi, qengji):

- I pasur në hekur dhe zink.

- Duhet konsumuar me maturi, veçanërisht në formë të papërpunuar dhe të gatuar shëndetshëm (jo skarë e djegur).

Pula dhe mishi i bardhë

- Përmban më pak yndyrna të ngopura.

- Shkakton më pak stres oksidativ në trup.

- Kujdes me mënyrën e përgatitjes (shmangni skuqjen e thellë).

Alternativat bimore (tofu, bishtajore, seitan)

- Zero kolesterol, të pasura me fibra dhe më të qëndrueshme për mjedisin.

- Jo gjithmonë përmbajnë të gjithë aminoacidet dhe kërkojnë kombinime të zgjuara ushqimore.

Si të konsumojmë mish me mençuri?

- Zgjidh mish organik ose të rritur në mënyrë humane, nga burime të kontrolluara.

- Përdor pjesë më të ligëta dhe përgatiti në mënyra të shëndetshme: zierje, pjekje, në avull.

Ndërto një pjatë të balancuar: gjysma e pjatës le të jetë me perime dhe drithëra integrale.

Konsumo mish 2–3 herë në javë, jo çdo ditë – ndërsa në ditët e tjera eksperimentoni me alternativa bimore.

Në fund të ditës…
Nuk ka nevojë të demonizojmë mishin, por as të abuzojmë me të. Nuk është fjala për të zgjedhur mes mishngrënies dhe vegjetarianizmit – por për të kultivuar një marrëdhënie të ndërgjegjshme me ushqimin. Dëgjoni trupin tuaj, respektoni natyrën dhe zgjidhni me dije.