Në Japoni, ecja nuk është thjesht një aktivitet fizik. Ajo është një filozofi e të jetuarit mirë, një mjet i fuqishëm për shëndetin e trupit dhe të mendjes. Nga rrugicat e deri në shtigjet e pyjeve të Okinawës, çdo lloj ecjeje mbart një qëllim të qartë: të rigjallërojë njeriun në tërësinë e tij.
Kaizen Walking – E frymëzuar nga parimi i "Kaizen", ose përmirësimi i vazhdueshëm, kjo formë ecjeje synon të integrohet gradualisht në përditshmëri. Fillon me hapa të vegjël, por që me kalimin e kohës rrisin ndjeshëm nivelin e aktivitetit fizik.
Zen Walking – Një ecje meditativo-reflektuese që të fton të jetosh plotësisht çastin, duke u lidhur thellësisht me natyrën përreth. Është ecja që të mëson të ecësh edhe brenda vetes.
Okinawa Walk – Praktika e banorëve të Okinawës, një nga zonat me jetëgjatësinë më të lartë në botë. Ecje e ngadaltë, e qëndrueshme, e kryer në natyrë, që ndihmon në ruajtjen e një jete të balancuar.
Shinrin-yoku – “Banjo në pyll” është një nga format më të njohura të ecjes japoneze. Duke ecur ngadalë mes pemëve, trupi rigjenerohet, niveli i stresit bie dhe gjendja shpirtërore përmirësohet.
Kinhin – Një formë meditimi në lëvizje, pjesë e praktikës Zen budiste. Ndiqet pas meditimit të ulur, duke ecur në heshtje, ngadalë e me vetëdije të plotë për çdo hap.
Tabata Walking – Një version më modern, i frymëzuar nga stërvitja me intensitet të lartë Tabata. Alternon ecjen e shpejtë me periudha më të ngadalta për të përmirësuar shëndetin kardiovaskular dhe për të djegur më shumë kalori në më pak kohë.
Termi “camminata giapponese” zakonisht i referohet një metode të zhvilluar nga profesorët Hiroshi Nose dhe Shizue Masuki në Universitetin Shinshu, e njohur si Slow Jogging. Ajo është një formë e thjeshtë, por e strukturuar mirë e aktivitetit fizik, që kombinon intervale ecjeje të shpejtë me faza qetësimi.
E studiuar në thellësi për efektet e saj te të rriturit dhe të moshuarit, kjo teknikë synon të rrisë shëndetin e zemrës dhe metabolizmin, pa e lodhur organizmin. Sipas trajneres italiane Federica Accio:
“Kjo metodë është si një interval training i lehtë: tre minuta ecje të shpejtë dhe dy minuta ritëm më të ngadaltë. E përkryer për ata që duan të humbin peshë pa e stërmunduar veten.”
Kjo rutinë synon të arrijë zonën e “frekuencës së synuar të zemrës” (60–70% të maksimumit), duke ruajtur efikasitetin pa lodhje të tepërt. Sipas ekspertëve, mjaftojnë 30 minuta, 3–4 herë në javë, për të parë përmirësime të ndjeshme në tension, sheqer në gjak dhe qëndrueshmëri fizike.
Pse funksionon?
Duke alternuar ritmet, trupi mësohet të reagojë më mirë ndaj përpjekjes. Ky lloj ushtrimi është më efektiv sesa ecja klasike e vazhduar. Studimet tregojnë se pjesëmarrësit në programe të tilla shfaqin rezultate më të mira në humbje peshe, ulje tensioni dhe forcim të muskujve të këmbëve.
Mbi të gjitha, nuk ka rëndësi vetëm sa gjatë ecën, por si dhe sa shpesh. Edhe aktiviteti fizik i moderuar, nëse bëhet rregullisht, ndikon në jetëgjatësinë dhe cilësinë e jetës.
