“Blue Zones” janë rajonet e botës ku njerëzit duket se kanë gjetur “formulën” e jetëgjatësisë së jashtëzakonshme. Ky koncept u popularizua nga Dan Buettner dhe bashkëpunëtorët e tij, të cilët identifikuan pesë zona kryesore ku përqindja e shekujsharëve është dukshëm më e lartë se në çdo vend tjetër: Ogliastra në Sardenjë, Okinawa në Japoni, Ikaria në Greqi, Gadishulli i Nicoya në Kosta Rika dhe Loma Linda në Kaliforni. Megjithatë, vëmendja shpesh përqendrohet te tre të parat për shkak të trashëgimisë së tyre kulturore dhe ndikimit të dukshëm të faktorëve mjedisorë dhe dietës mesdhetare.
Në bazë të studimeve, një nga sekretet më të mëdha të jetëgjatësisë është ushqimi i bazuar kryesisht në bimë. Në Sardenjë, dietat tradicionale përbëhen nga fasule, qiqra, qull gruri dhe një sasi e kufizuar djathi lokal të prodhuar nga dele pa hormone të rritjes. Në Okinawa, popullsia përqendrohet te perimet e gjelbra, tofutë dhe rrënjët e batatës së ëmbël, ndërsa konsumi i mishit të kuq është shumë i rrallë. Ikaria ofron herë pas here një gotë verë lokale së bashku me sallatëra me domate, hudhër, majdanoz e majdanoz të freskët, dhe zarzavate të egra që rriten pranë shtëpive. Për më tepër, përdorimi i vajit të ullirit ekstra të virgjer, orizit integral dhe peshkut të kapur me rrjetë kontribuon në shëndetin kardiovaskular.
Një tjetër komponent kyç është jeta sociale e fortë. Në Okinawa, koncepti i “moai” përfshin grupe të vogla miqsh që mbështesin njëri?tjetrin prej fëmijërisë deri në pleqëri, duke ndarë stresin dhe gëzimet e jetës. Në Ikaria, bashkëbisedimet e përditshme rastësore – në treg, te kafeneja apo në festat lokale – krijojnë një ndjenjë solidariteti ndërgjegjës. Edhe në Sardenjë, familja e zgjeruar dhe takimet e përbashkëta të festave fetare forcojnë lidhjet ndërgjeneracionale, duke ofruar mbështetje emocionale dhe kuptim qëndrueshmërie.
Lëvizja e integruar në rutinën ditore është një pjesë e pandashme e këtyre komuniteteve. Banorët e Sardenjës nuk shkojnë shpesh në palestër; ata ecin shpesh për të mbledhur mjaltë, djathë apo për t’u kujdesur për parcelat e tyre. Në Okinawa, kopshtarët e vegjël kalojnë orë të tëra për të mbjellë dhe korrur ushqimin e tyre. Kurse në Ikaria, terrenet malore i detyrojnë banorët të ngjisin çdo ditë rrugë të pashtruara, duke e bërë qëllim udhëtimi çdo dalje si një trajnim natyral.
E ardhmja e një jete të gjatë dhe të shëndetshme mund të fillojë me adoptimin e disa prej këtyre zakoneve. Zëvendësoni pjesërisht mishin me ortofrutare, kushtojini vëmendje mënyrës se si planifikoni vakte – duke përfshirë më shumë drithëra integrale dhe legume – dhe vendosni që çdo ditë të ndani pak kohë për një aktivitet në natyrë. Kultivoni miqësi të thella dhe rituale që ju mbajnë të lidhur me komunitetin, dhe gjeni diçka që ju jep kuptim – qoftë një hobi, një grup mbështetës apo një projekt vullnetar. Duke e kombinuar këtë dietë, aktivitet fizik dhe lidhje sociale, edhe ne mund të afrohemi me sekretet e jetëgjatësisë që ofrojnë “Blue Zones”.
