Në shoqërinë tonë, kufijtë emocionalë shpesh trajtohen si murë të ftohtë apo pengesa që ndërpresin rrjedhën harmonike të marrëdhënieve. Kur një grua thotë “jo” me vendosmëri, ajo shpesh perceptohet si e ashpër, egoiste apo e vështirë për t’u afruar. Mirëpo, së bashku me psikologët, po kuptojmë se vendosja e kufijve nuk është refuzim pa arsye, por një akt thelbësor i vetëdijes dhe vetë-respektit.

1. Frika nga humbja e kontrollit emocional

Shumë prej nesh kanë mësuar që, për të ruajtur paqen, duhet t’i themi “po” çfarëdo kërkese. Kur dikush ndërpret këtë rregull të pavërtetë, partneri, miku apo kolegu ndihen të pasigurt: “Çfarë do të vijë më pas? A jam duke bërë diçka gabim?” Kjo ankth të bën të trembësh nga kufiri, sepse ai sinjalizon një ndryshim të ekuilibrit të njohur.

2. “Empatia me vetveten” – një aftësi revolucionare

Psikologët e quajnë këtë gatishmëri për të mos komprometuar nevojat vetjake “empati me vetveten”. Ajo përfshin:

Ndjeshmëri ndaj emocioneve tuaja, duke i pranuar pa gjykim.

Respekt për kohën, energjinë dhe vlerat që i çmoni.

Komunikim i qartë për dëshirat dhe limitet tuaja.

Ky lloj kujdesi vetjak jo vetëm që parandalon djegien dhe zemërimin, por forcon edhe marrëdhëniet. Kur ne jemi të qartë me veten, sjellja jonë bëhet transparente dhe të tjerët e dinë çfarë të presin nga ne.

3. Shumë pranojnë kufijtë, më pak frikësohen

Të vendosësh kufij nuk do të thotë t’i largosh njerëzit; përkundrazi, tërheq ata që e kuptojnë rëndësinë e mirëqenies së përbashkët. Personat që i respektojnë vetes dhe të tjerëve krijojnë baza më të forta besimi. Një “jo” i sinqertë sot mund të nënkuptojë një “po” më i madh nesër, kur energjia dhe dëshira për të ndarë kohë me të tjerët janë të vërteta.

4. Si t’i praktikoni kufijtë me besim

Identifikoni prioritetet tuaja. Cilat aktivitete ose marrëdhënie ju marrin më shumë energji?

Komunikoni qartë. Një fjalë e thjeshtë “E vlerësoj ftesën, por kam nevojë për kohë për veten” është më efektive se shpjegime të gjata.

Ruani qëndrueshmërinë. Nëse i lëkundeni kufijtë, do të krijohet konfuzion dhe do të forcohet perceptimi i “tërheqjes dhe shtyrjes”.

Euajini respekt. Kur respektoni kufijtë e të tjerëve, ata më shpesh do të respektojnë tuajat.

Vendosja e kufijve është akti më i madh i dashurisë për veten dhe për marrëdhëniet tuaja. Ajo nuk të tremb, përkundrazi, të fuqizon—ndërton besim, qetësi dhe thellësi emocionale. Empatia me vetveten nuk e largon dashurinë; e thellon atë.