Kur bota shpërblen maskat

Jetojmë në një kohë ku forca shpesh ngatërrohet me ftohtësinë, dhe ku të tregosh ndjenjat shihet si shenjë dobësie. Shpesh, njerëzit më të ndjeshëm përpiqen të fshehin thellësinë e tyre emocionale për t’u mbrojtur nga një botë që nuk di ç’të bëjë me butësinë. Por e vërteta është se ndjeshmëria nuk është pengesë – është dhuratë. Ajo është aftësia për të parë më shumë, për të ndjerë më thellë dhe për të dashur me vetëdije.

Çfarë do të thotë të jesh i ndjeshëm

Të jesh i ndjeshëm nuk do të thotë të jesh i brishtë, por i vetëdijshëm për botën emocionale. Është të ndjesh nuancat në tonin e zërit të tjetrit, të lexosh trishtimin pas buzëqeshjes, të perceptosh energjitë që të tjerët as nuk i vënë re. Psikologët e quajnë këtë “hipersensitivitet emocional”, një formë e avancuar e ndjeshmërisë që lidhet me inteligjencën emocionale dhe me ndjeshmërinë sociale.

Këta njerëz janë shpesh krijuesit, shëruesit, dëgjuesit dhe mendimtarët e thellë të botës – ata që e bëjnë njerëzimin më njerëzor.

Ndjeshmëria si inteligjencë

Ndjeshmëria është aftësia për të kuptuar emocionet e të tjerëve pa i përvetësuar ato. Është formë e rrallë e inteligjencës, që kërkon vëzhgim, durim dhe ekuilibër të brendshëm. Njerëzit e ndjeshëm nuk janë të dobët, përkundrazi – duhet forcë e madhe për të ndjerë shumë në një botë që shpesh nuk ndjen fare.

Ata e përjetojnë dhimbjen dhe gëzimin në mënyrë më të thellë, por edhe kuptojnë më mirë motivet e njerëzve, nevojat e tyre të pashprehura dhe çfarë fshihet pas fjalëve.

Sfida e ndjeshmërisë në një botë cinike

Të jesh i ndjeshëm në një botë që lavdëron ftohtësinë, është sfidë. Cinikët e interpretojnë butësinë si naivitet, ndjeshmërinë si mungesë force. Por në të vërtetë, ndjeshmëria kërkon guxim – guxim për të mos u bërë si bota, për të mos e humbur dritën e brendshme, për të mbetur i hapur edhe pas zhgënjimeve.

Të jesh i ndjeshëm do të thotë të vazhdosh të besosh në njerëzi, edhe kur bota të jep arsye të mos e bësh.

Si ta kthesh ndjeshmërinë në forcë

Vendos kufij emocionalë, që të mos përthithësh dhimbjen e të tjerëve si tënden.

Përdore ndjeshmërinë për të ndërtuar, jo për t’u mbrojtur. Ajo është busull e saktë për marrëdhëniet dhe për vendimet e jetës.

Zgjidh njerëz që të kuptojnë, sepse ndjeshmëria lulëzon aty ku nuk gjykohet.

Dhe më e rëndësishmja: mos e ndrysh ndjeshmërinë për t’iu përshtatur botës – ndrysho botën me të.

Në një realitet ku mbizotëron zhurma, ndjeshmëria është muzika e shpirtit të pastër. Ajo është kujtesa që njerëzimi nuk është vetëm logjikë, por edhe ndjenjë, butësi dhe lidhje.

Të jesh i ndjeshëm nuk do të thotë të jesh i dobët – do të thotë të jesh thellësisht i gjallë.

Sepse në fund, bota nuk shërohet nga të fortët, por nga ata që guxojnë të ndjejnë.

Photo by Lisa from Pexels: https://www.pexels.com/photo/man-in-white-long-sleeve-shirt-and-black-pants-standing-on-dock-during-sunset-2263341/