Dikur i mbingarkuar me turma turistësh dhe selfie-stick në çdo rrugicë, Kyoto zemra kulturore e Japonisë po përjeton një rilindje të qetë. Qyteti po gjen një mënyrë të re për të pritur botën: më ngadalë, më me respekt dhe më shumë me shpirt.

Para vitit 2020, rrugët e famshme të Gion-it dhe tempulli Fushimi Inari ishin të mbushura përplot. Banorët lokalë ankoheshin për turizëm të pakontrolluar, ndërsa traditat e lashta po zbeheshin për shkak të kërkesës masive. Por kufizimet e pandemisë sollën një “pauzë të detyruar” një moment reflektimi që ndryshoi mënyrën se si qyteti mendon për turizmin.

Sot, autoritetet e Kiotos dhe komunitetet lokale po promovojnë “turizmin e ngadaltë” (slow tourism) një formë udhëtimi që nxit vizitorët të ndalojnë, të kuptojnë historinë dhe të ndërveprojnë me banorët vendas. Kjo qasje nuk synon numra të mëdhenj, por cilësi të përvojës.

Në vend të itinerareve të shpejta me autobus, turistët sot ftohen të shëtisin me biçikletë përgjatë lumit Kamo, të provojnë ceremoninë tradicionale të çajit në shtëpitë e vjetra të Nishijinit, ose të marrin pjesë në punëtori artizanale ku mësojnë të pikturojnë ventilatorë prej letre japoneze.

“Po mësojmë t’u themi turistëve: mos shihni gjithçka, por ndjeni më shumë,” – thotë Hiroko Tanaka, një guida vendase që punon në lagjen Arashiyama. “Kjo është mënyra për të ruajtur kulturën tonë dhe për t’u siguruar që edhe brezat e ardhshëm do ta shijojnë Kyoto-n.”

Një element interesant i këtij ndryshimi është përdorimi i teknologjisë për menaxhimin e fluksit turistik. Platforma të reja dixhitale informojnë vizitorët për oraret më pak të ngarkuara të tempujve, ndërsa aplikacionet lokale u rekomandojnë rrugë alternative për të shmangur zonat e tejmbushura.
Kjo ka ndihmuar jo vetëm në ruajtjen e qetësisë, por edhe në mbështetjen e bizneseve më të vogla dyqane çaji, punishte kimonosh dhe galeri artizanale që më parë kaloheshin pa u vënë re.

Ekspertët e turizmit ndërkombëtar po e shohin këtë model si një shembull se si destinacionet mund të rigjallërohen pa sakrifikuar identitetin. “Kyoto po tregon se rimëkëmbja nuk duhet të nënkuptojë rikthimin te e vjetra, por ndërtimin e një të ardhmeje më të qëndrueshme,” – thotë profesori francez Luc Moreau, studiues i turizmit kulturor.