Kur mendja kërkon çmim për përpjekjen
Pas një dite të gjatë ose një periudhe përqendrimi intensiv, shumë njerëz ndjejnë një dëshirë të papërmbajtshme për diçka të ëmbël. Nuk është dobësi – është biologji. Truri është një nga organet që konsumon më shumë energji, dhe karburanti i tij kryesor është glukoza. Kur nivelet e saj bien, truri dërgon sinjale që kërkojnë shpërblim – zakonisht në formën e sheqerit.
Sheqeri, iluzioni i energjisë së menjëhershme
Një copë çokollatë ose një ëmbëlsirë na jep menjëherë ndjenjën e gjallërisë, sepse rrit shpejt nivelet e glukozës në gjak. Por ky efekt zgjat pak: më pas ndodh “rënia e energjisë”, që sjell lodhje, përgjumje dhe nevojën për më shumë sheqer. Është një rreth vicioz i kënaqësisë afatshkurtër.
Si ta “mashtrosh” trurin me mençuri
Truri nuk ka nevojë për sheqer të rafinuar, por për karbohidrate të ngadalta që çlirojnë energjinë në mënyrë të qëndrueshme. Ushqime si hurmat, frutat e thata, tërshëra, arrat apo çokollata e zezë janë zgjedhje të zgjuara që ushqejnë trurin pa shkaktuar rënie të menjëhershme të energjisë.
Dëshira për ëmbëlsirë është mesazh, jo faj
Në vend që ta luftojmë këtë dëshirë, mund ta kuptojmë si sinjal që trupi kërkon pushim, ujë ose ushqim të balancuar. Shpesh, lodhja mendore dhe mungesa e gjumit janë shkaqet e vërteta pas nevojës për ëmbëlsira.
Truri kërkon kujdes, jo vetëm sheqer
Në thelb, ushqimi si shpërblim është mënyra e trurit për të kërkuar dashuri dhe rigjenerim. Nuk është thjesht çështje shijeje, por e ekuilibrit të brendshëm. Dhe ndonjëherë, një grusht hurma ose një frymëmarrje e thellë vlejnë më shumë se çdo tortë – sepse ushqejnë energjinë që nuk vjen nga sheqeri, por nga qetësia.
Photo by Susanne Jutzeler, suju-foto : https://www.pexels.com/photo/strawberries-1132558/
