Që kryetari i ri i Nju Jorkut, Zohran Mamdani, ka njohur bashkëshorten Rama Duwaji në Hinge, është lajm që ka kënaqur shumëkënd. Si funksionon kjo histori? Dhe a është vërtet një simbol i shpirtit millennial, në një epokë ku çdo gjë kthehet në meme dhe ku shpesh jemi paksa të dorëzuar ndaj dashurisë? Ndoshta simboli i vërtetë është fakti që “first couple” e Qytetit të Madh rri mjaft për vete.
Po të hyje në TikTok ditën pas zgjedhjes së Mamdanit, do të hasje video pa fund: dikush imitonte frazën e famshme të Kamala Harris (“Joe, we did it”), dikush emocionohej që qyteti kishte zgjedhur kryetarin e parë millennial, mysliman dhe “migrant në një qytet emigrantësh”, siç tha ai në fjalimin e betimit, pasi mundi një emër të fortë të establishment-it si Andrew Cuomo. Edhe festa e Halloween-it e kolektivit Hot Girls for Zohran bëri xhiron e rrjetit: dikush ishte veshur si profili i Hinge i Mamdanit sepse, mes shumë “herëve të para”, ai është edhe kryetari i parë që ka gjetur dashurinë, artisten Rama Duwaji, në një aplikacion takimesh.
Në kohën kur çdo gjë kthehet në meme, kjo e dhënë që ai e ndau në podcast-in The Bulwark, duke thënë, me mendje prej politikani: “Ende ka shpresë” tingëllon njëherësh ngushëlluese dhe paksa dekurajuese. Ngushëlluese, sepse hyn te skema “edhe ai është si ne”; dekurajuese, sepse të kujton historitë e dikujt që ja doli, ndërsa ti pyet veten ç’po bën gabim, në këto qytete ku takimet rastësore duken të pamundura dhe ku çdo dy muaj fshin e rishkarkon aplikacionet, për të parë sërish të njëjtat fytyra. Duke ndjekur logjikën e memeve, Carrie Bradshaw sot do të shkruante: “Nëse Nju Jorku zgjodhi një kryetar nga e majta, për të gjetur dashurinë mos duhet të bëjmë më shumë swipe djathtas?”
Si funksionon Hinge
Teknikisht, në Hinge nuk bën “swipe” djathtas apo majtas si në Tinder. Jep një like mbi një nga elementet e profilit: një foto, ose një prompt me përgjigje personale, si duket e diela ideale, si fiton zemrën e dikujt, apo loja e përhershme “dy të vërteta dhe një gënjeshtër” (dhe gjithmonë ajo që shpreson të jetë gënjeshtër del të jetë e vërtetë).
Mund të shohësh kush të ka pëlqyer; nëse ia kthen pëlqimin, bëhet match menjëherë. Për t’u dukur më shumë, mund të dërgosh një Rose (si Superlike i Tinder).
Rama Duwaji ka thënë se nuk u impresionua veçanërisht nga karriera politike e Mamdanit (dhe kush e di çfarë orientimi kishte shënuar ai, kur Hinge të lejon vetëm: Konservator, Moderat, Liberal, Tjetër, ose S’dua të përgjigjem). Nga ana e tij, ai s’gënjeu për gjatësinë, duke shtuar centimetra siç bëjnë shumë. Cosmopolitan US e pyeti drejtpërdrejt fotografen e tij, Kara McCurdy: “Ishte i sinqertë. I pëlqen ta thotë, që njerëzit ta dinë se tek ai mund të kesh besim.”
Kjo është ndoshta mësimi që ia vlen të mbajmë: në dashuri, madje para politikës, sinqeriteti të çon më larg.
E dimë fundin e atij “match”-i: martesë civile në Nju Jork, e më pas një ceremoni në Ugandë, vendlindja e Mamdanit. Marrëdhënia e tyre nuk u trombetua; kritikët e zakonshëm e lexuan si fshehje. Mamdani postoi një foto të tyre të veshur nuse e dhëndër në metro, dhe kërkoi publikisht që Rama Duwaji të lihet rehat: ajo ka privacinë dhe karrierën e vet. Ndoshta, edhe më shumë se takimi në app, pikërisht kjo është shenja më millennial: të kesh të dashur nuk është identitet, siç shkruante British Vogue. Të jesh çift nuk është cilësi karakteri.
Dhe Carrie? Kush e di ç’do të mendonte. Kur e pyetën në Interview Magazine nëse ndihej më shumë Carrie apo Hannah Horvath (Girls), Mamdani u përgjigj: Miranda. Ajo më pragmatike, më e ftohtë ndaj iluzioneve dhe e luajtur nga Cynthia Nixon, një tjetër që dikur sfidoi Andrew Cuomo. Ajo humbi. Por sot, siç duket, është një histori tjetër.
