Nuk është poezi, edhe pse në pamje të parë duket si e tillë, nuk është peng, edhe pse duket se ka gjurmë malli (nisur edhe nga fotoja shoqëruese), nuk është as mesazh që i dërgon sot, një ditë pasi e përcolli të ëmën për në banesën e fundit, por është një ndjesi e parë mungese e njeriut të shtrenjtë të zemrës që nuk do harrohet.
Kryeministri Rama, vetëm pak minuta më parë, në llogarinë e tij sociale, ka postuar një mesazh të ndjerë për të ëmën, e cila një ditë më parë, u nda nga jeta në moshën 82-vjeçare, pas një sëmundjeje të rëndë që e mundonte prej kohësh.
Për komente, nuk ka vend. Jashtë vrazhdësisë politike, jashtë së përditshmes, jashtë profesionit. Ka vend vetëm për respekt për të ndjerën Anetë.
Ose mund t'i hapësh e të shohësh gjithçka të ka lënë
Zemra jote mund të jetë bosh sepse nuk e sheh dot më
Ose ti mund të jesh plot me dashurinë që ndave me të
Mund t'ia kthesh shpinën të nesërmes dhe jetosh në të djeshmen
Ose mund të jesh i gëzuar me të nesërmen për çka ishte e djeshmja me të
Mund ta kujtosh atë vetëm për ikjen e saj
Ose mund të kujdesesh për kujtimin e saj që ajo të jetojë në të
Mund të qash e të mbyllesh në vete, bosh e me kurriz nga bota
Ose mund të bësh atë që nëna do të donte:
Të hapësh sytë, të qeshësh, të duash dhe të ecësh përpara...
Edhe në emër familjes sonë lejomëni t'ju falenderoj përulësisht, për praninë tuaj të paçmueshme përmes mesazheve të pafundme e luleve të panumërta, që disi e lehtësuan peshën ndrydhëse të boshllëkut tonë të pangushëllueshëm.
Duke ju kërkuar një ndjesë të thellë për të qenit i pamundur t'ju përgjigjem, ju uroj me shpirt të gjithë atyre që jetojnë me këtë boshllëk, të rrojnë sa më gjatë që ta kujtojnë nënën e tyre dhe të tjerëve që kanë fatin ta kenë pranë yllin e shtëpisë, t'i kenë nënat sa malet dhe t'i gëzohen sa më shumë dritës së tyre, të pakonkurueshme as nga dielli e nga vetë yjet e qiellit.
'You can cry and shut yourself in, empty and with the back of the world', Edi Rama's late post about his mother
It is not poetry, even though at first sight it looks like it, it is not a hostage, even though it seems that there are traces of goods (starting from the accompanying photo), it is not even a message that he sends today, a day after he accompanied his mother to the last dwelling, but it is a first feeling of absence of the dear man of the heart that will not be forgotten.
Prime Minister Rama, just a few minutes ago, on his social account, posted a heartfelt message to his mother, who the day before, passed away at the age of 82, after a serious illness that plagued her for a long time.
For comments, no room. Out of political rudeness, out of the everyday, out of the profession. There is room only for respect for the late Aneta.
You can close your eyes and pray for her to come back
Or you can open them and see everything that has left you
Your heart may be empty because you can no longer see it
Or you may be full of the love you shared with him
You can turn your back on tomorrow and live on yesterday
Or you can be happy with the next day for what was yesterday with him
You can only remember her for her escape
Or you can take care of her memory so she can live in it
You can cry and shut yourself in, empty and with your back to the world
Or you can do what mom would like:
To open your eyes, to laugh, to love and to move forward ...
Even on behalf of our family let me humbly thank you for your invaluable presence through the endless messages and countless flowers that somehow eased the stifling weight of our inconsolable emptiness.
Wishing you a deep apology for not being able to answer you, I sincerely wish all those who live with this void, to live as long as possible to remember their mother and others who are lucky enough to have her near the star of the house, to have mothers as mountains and to rejoice as much as possible in their light, unrivaled neither by the sun nor by the stars of the sky themselves.
